Yeter ki sen içini dökmek iste… Nazlı ve annesinin hayatı son zamanlarda biraz karışıktır. Anne, iş ve ailevi sıkıntılarla boğuşmaktadır. Babanın aniden evden uzaklaşması, annenin duygusal dalgalanmaları derken, Nazlı’nın okul başarısı tüm bu yaşananlardan nasibini alır. Kendi küçük dünyasında, boyundan büyük dertlerle mücadele etmeye çalışan Nazlı için mutluluk belki de annesinin tek bir tebessümüne bağlıdır. Boğazına birer yumru misali dizilen sorunların üstesinden gelebilmek zor gibi görünse de, büyükannesinin bu gibi durumlar için çok özel bir tarifi vardır: Bir kalem, bir kağıt, sıcacık bir çay ve özveriyle dinlemeye hazır bir çift kulak. Yeter ki Nazlı anlatmak istesin... (Tanıtım Bülteninden) Kitap Adı: Elveda Patatesler Yazar: Pelin Güneş Yayınevi: Tudem Yayınları Hamur Tipi: 1. Hamur Sayfa Sayısı: 64 Ebat: 13,5 x 19,5 İlk Baskı Yılı: 2019 Baskı Sayısı: 1. Basım Dil: Türkçe Barkod: 9786052031810
Tudem Yayın Grubu çatısı altında, 1984 yılından bu yana, eğitim ve kültür alanındaki nitelikli yayınlarımız, her biri kendi alanında değer taşıyan markalarımızla, çocuk ve gençler başta olmak üzere her yaştan okura seslenmeye, güvenilir yayıncılığın öncüsü olmaya devam ediyoruz.
Tüm Tudem Yayınları Kitaplarını Listele
Merhaba,
1974 yılının bir bahar sabahı Ankara'da doğmuşum ama çocukluğum ve öğrencilik hayatım Bodrum'da geçti. Geniş bir ailede kuzenler, teyzeler, büyük halalar vs. ile geçen bazen sıcak, eğlenceli, kimi zaman da sıkıcı ve yağmurlu günler hatırlıyorum. Bodrum o zamanlar İstanbul'a bağlı şirin bir ilçe değil, bildiğin balıkçı kasabasıydı. Canımız çok sıkılınca kaleyi gezmeye giderdik. Babamın davudi sesiyle sık sık okuduğu ''Fahriye abla'' şiiri, ''23 nisan'' şiirlerinden çok daha önce girdi hayatıma. Kulağım dizeleri, güzel sesi ve hayali karakterleri sevmeye o zamanlarda alıştı. Okul hayatını pek sevemediğimden olacak çabuk bitsin diye iyi çalıştım yıllarca. Sonra, ''ben ne yapacaktım ya...'' dedim. Benim derdim kalem, kağıt, boya, şair, çizer, dergi, kitapla, insanla idi. Üniversite ve okuduğum bölüm şık bir etiketten öteye gidemedi.
Şimdi şık bir etiket gibi değil, boynuma doladığım el örgüsü, sıcacık bir atkı gibi taşıdığım bir işim var; Yazıyorum. Her başladığım dosya ile yeni bir yolculuğa çıktığım, sevimli, afacan, renkli, geveze bir iş. Bir dost.
Elma Yayınevi benim yol arkadaşlarımdan. Düşen enerjime her zaman ''hadi hadi kalk'' diyen Gülderenim, her satırımı köşe bucak dolaşıp, ''artık oldu, yeter'' dedirtene dek rahat etmeyen Demetim ve diğer tüm dostlar. Bana yazı yazmanın bazen iç sıkan yalnızlığını unutturanlar. Onlarsız olmazdı.
Ha bu arada, evliyim, bana durmadan konu çıkaran pek sevgili eşim ve şahane çocuklarım var.
